Het teefje‘Drie woorden: buitengewoon, adembenemend, angstaanjagend.’ – Lire

Damaris, een Afro-Colombiaanse, woont al jaren met Rogelio in een eenvoudig huisje op een klif, een plek waar de brute kracht van de natuur dagelijks het hoofd geboden moet worden. Kinderloos en op een leeftijd dat 'vrouwen opdrogen' zoals haar oom zegt, adopteert ze vol illusie een vrouwtjespuppy. Ze noemt het teefje Chirli - de naam die ze voor haar dochter wilde - en behandelt het diertje als een baby, tot afschuw van Rogelio. 

Maar al die irrationele tederheid verandert in pure woede en haat wanneer de hond diverse malen ontsnapt en verdwijnt, tweemaal zwanger terugkomt en haar eigen puppy's verstoot. Damaris weet zich geen raad met dit gedrag dat zo anders is dan haar verwachtingen. 

Het teefje is geschreven in een proza zo kortaf als de dorpsbewoners, met zowel meteorologische als emotionele stormen die steeds op de loer liggen. Schoonheid en vrees leven naast elkaar in deze verkenning van de vele betekenissen van moederschap en liefde.